ԱԺ ՔՊ խմբակցության պատգամավոր Արթուր Հովհաննիսյանը գրել է. «Կարող էինք արդյո՞ք 2018-ից առաջ հանրային տրանսպորտով երթևեկող իշխանական պատգամավոր տեսնել»:
«ՉԻ». Ինչ ճիշտն է, ճիշտն է: Չէինք կարող պատկերացնել:
Իսկ կարո՞ղ էինք 2018-ից առաջ պատկերացնել, որ իշխանական որևէ պատգամավոր կհայտարարեր, թե Շուշին դժգույն ու դժբախտ քաղաք է:
Իսկ կարո՞ղ էինք 2018-ից առաջ պատկերացնել, որ իշխանական որևէ պատգամավոր կհայտարարեր, թե հայկական բանակի զինվորները տեղանքին չեն տիրապետում:
Իսկ կարո՞ղ էինք 2018-ից առաջ պատկերացնել, որ իշխանական որևէ պատգամավոր կհայտարարեր, թե Արցախը Ադրբեջան է ու վերջ:
Իսկ կարո՞ղ էինք 2018-ից առաջ պատկերացնել, որ իշխանական որևէ պատգամավոր կհայտարարեր, թե Ցեղասպանությունն ու Եղեռնը նույն բանն են:
Էնքան բան կա, որ մինչև 2018 թվականը չէինք պատկերացնում:
Հ.Գ. Իմիջիայլոց, Արթուր Հովհաննիսյանն այն պատգամավորն է, որը խորհրդարանում սպառնում էր ընդդիմախոսների լեզուները կտրել: Բայց իր դեպքում խուլիգանություն չի: