Եվ իսկապես, ինչո՞ւ պիտի իշխանական վայելքներից բոլորն օգտվեն, պարգևավճարները բոլորը ստանան, արտասահմաններում բոլորը «տժժան», իսկ «նշաձող իջեցնելու» համար միայն իրեն հայհոյեն։

Ընդդիմությունը կասի` «տեսա՞ք ոնց դարձի բերեցինք կապիտուլյանտներին ու ստիպեցինք շարժվել մեր օրակարգով»․․․ 

Ամեն ինչ «հայի բախտով» բացատրելը նույնիսկ մի առաջին հայացքից բավականին ծանրակշիռ հիմնավորում ունի՝ «դե Ադրբեջանում նավթ ու գազ կա»․․․ 

Օրինակ՝ «կոճակ սեղմողների» խորհրդարանը պետք էր ընդամենը փոխել այնպես, որ ի՛ր ասած կոճակները սեղմեին․․․ 

Հետաքրքիր է՝ ինչո՞ւ նախկին վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի ու ՊԵԿ նախկին ղեկավար Գագիկ Խաչատրյանի անունները չեն հիշատակվում։

Լուկաշենկոն սառնասրտորեն Երևանի կենտրոնում հնչեցրեց ադրբեջանական դիրքորոշումներն ու գնաց Առինջ՝ ասենք թե համապատասխան Գագոյենց տուն։