Հայտնի ճշմարտություն է՝ «ցանկացած երկրի հաղթելու համար անհրաժեշտ են փոքրաթիվ դավաճաններ և մեծաթիվ հիմարներ»։

Նիկոլ Փաշինյանին շանս է տրվում գոնե մի անգամ առաջնորդվել ոչ թե սեփական վախերով կամ ամբիցիաներով, այլ պետական շահով։

Ադրբեջանում, իհարկե, հասկանում են, որ ՄԱԿ անդամ երկրի տարածքի կեսը զավթելը խնդրահարույց է, ու արդեն իսկ ինչ-որ «Գյոյչա-Զանգեզուրի հանրապետություն» են հռչակել։

Բայց աշխարհը Նիկոլ Փաշինյանի վրա չի ծիծաղում (ՄԱԿ-ի ամբիոնն ավելի կոմիկական կերպարներ էլ է տեսել), աշխարհը մե՛զ վրա է ծիծաղում։

Իշխանության եկան նրանք, ում համար Հայաստանի անկախությունն ընդամենը առանց Կրեմլից ու ՕԲԽՍՍ-ից վախենալու երկիրը թալանելու հնարավորություն էր․․․ 

Ռուսաստանի դեմ երկրորդ ճակատ բացելու գործընթացը մտնում է վճռական փուլ։ Ո՞ւմ է վերապահված Ուկրաինայի դերը։