...

Մի՛ շտապեք հրաժարվել անցյալից

Մի՛ շտապեք հրաժարվել անցյալից

Անցյալը բոլորիս հայելին է: Անցյալն արտացոլվում է ապագայում:

Եվ այսպես, առանց «ինտելեկտուալ» սեթևեթանքի, առանց բոլորից խելացի երևալու մարմաջի՝ ներկայացնենք փաստեր.

1.    30 տարի առաջ մենք ստեղծեցինք անկախ պետություն և ստիպված եղանք դիմադրել փլված կայսրության տնտեսական աղետին, երկրաշարժի հետևանքներին: Պատերազմը պայթեց իր ողջ ծավալով:

2.    1991-1994 թթ. պատերազմական տարիներին կայացավ հայոց բանակը, պետական համակարգը: Հայաստանը ճանաչելի և ընդունելի դարձավ համաշխարհային ասպարեզում՝ որպես անկախ, ինքնիշխան, ժողովրդավարական պետություն:

3.    1994 թվականին Ադրբեջանին պարտադրվեց հրադադարի համաձայնագիր, որի դե ֆակտո կողմերից էր արցախահայությունը: Հաղթանակների, պետության կայացման նախագահը Լևոն Տեր-Պետրոսյանն էր, որի քաղաքականությունը զերծ էր պոպուլիզմի զանգուլակներից, իրատեսական էր, գիտականորեն ճշգրիտ:

4.    1997 թվականին ՀՀ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հանրությանը ներկայացրեց Արցախի խնդրի լուծման տարբերակ, որ մեզ հնարավորություն կտար զարգանալու, տարածաշրջանային ավելի ուժեղ գործոն դառնալու, արցախյան հաղթանակն ամրապնդելու: Հայտնի ուժերը՝ Վազգեն Սարգսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը և Սերժ Սարգսյանը, դեմ էին այդ լուծմանը, հետևաբար դեմ էին արժանապատիվ խաղաղությանը:

5.    1998 թ.-ին Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հրաժարական տվեց՝ երկիրը փրկելով քաղաքացիական բախումներից:

6.    1998-2018 թթ. Հայաստանում իշխող հայտնի ուժերը ներքաղաքական խոսույթից դուրս էին մղել արցախյան խնդրի խաղաղ կարգավորումը: Հիմնական լոզունգներից էր՝ «Հող հանձնողին հանձնենք հողին»: 

7.    Սակայն 2008 թ. նախագահական և հատկապես 2017 թ. խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը և նրա քաղաքական ուժը՝ ՀԱԿ-ը, փորձեցին հանրության ուշադրությունը բևեռել քաղաքական կարևորագույն հարցի՝ պատերազմի և խաղաղության խնդրի վրա: 2008-ին ընդդիմությանը պատասխանեցին մարտի մեկով, իսկ 2017-ին մեր մանր պրագմատիկ և շա՜տ ռոմանտիկ հանրությունը խաղաղության գաղափարին տվեց 1,5 տոկոս ձայն:

8.    2018-ի պսևդոհեղափոխությունից հետո նորընտիր լիդերը՝ Նիկոլ Փաշինյանը, որոշեց նախորդներից ավելի ազգային երևալ և գիժ ձևանալով՝ վիժեցրեց արցախյան բանակցությունները:

9.    2020-ին Սևրի պայմանագրի հարյուրամյակը նշող հեքիաթասաց, ոչմիթիզական կառավարությունը ստացավ կործանարար պատերազմ: Արդյունքը բոլորդ գիտեք, սակայն դեռ չեք պատկերացնում աղետի մասշտաբը:

10.    Պարտված իշխանությունը բնականաբար չունեցավ բարոյականություն և չհեռացավ: Ոչ միայն չհեռացավ, այլև շարունակում է իր ամոթալի երթը՝ նորանոր աղետներ խոստանալով երկրին:

11.    2021թ. Հունիսի 20-ին՝ երկու օրից, ընտրություն է: Մենք ունենք երկու բևեռ.

ա.  Ազգակործան պատուհաս Նիկոլ Փաշինյան, 97-ից արժանապատիվ խաղաղության ծրագիրը մերժած Ռոբերտ Քոչարյան և Սերժ Սարգսյան:

բ. Լևոն Տեր-Պետրոսյանի գլխավորած Հայ ազգային կոնգրես: 

Առաջին բևեռը ձեզ խոստանում է ամեն ինչ՝ չասելով, թե ինչպես:

Երկրորդ բևեռը ձեզ հեքիաթ չի պատմում, ծովից ծով Հայաստան չի խոստանում, բայց ունի բավարար փորձ և գիտելիք՝ երկիրն աղետալի վիճակից հանելու, պետության փշրանքները փրկելու և մեզ դեպի արժանապատիվ խաղաղություն տանելու համար:

Ուստի դարձյալ ընտրելու եք խաղաղություն կամ պատերազմ: Լա՛վ մտածեք՝ ինչ եք ուզում՝ նախկինների՞ն պատժել, երևակայական ուժեղ ձե՞ռք, թե՞ ամուր պետություն և խաղաղություն: 

Սիրո թավշյա խոստովանությունները և էժանագին մուրճը, ազգայնական փետուրները և միակտղամարդկությունը աղետ և նոր պատերազմ են բերելու մեր գլխին: Մի՛ փախեք անցյալից, բայց նաև մի՛ կրկնեք անցյալի սխալները:

Զարուհի Գաբրիելյան

ՆՄԱՆԱՏԻՊ ՆՅՈՒԹԵՐ
Դեպի ՎԵՐ