Աղազարյան VS Պետրոսյան
Այս շաբաթ մեր պառլամենտը տվեց «ռեյտինգ», երբ Հովիկ Աղազարյանը մռնչաց Գևորգ Պետրոսյանի վրա, սա էլ պարտք չմնաց ՝ հիշեցնելով Աղազարյանի նախկին կասկածելի անցյալը, նրա քաղաքական մաշված գույնը և այլն։
Բանավեճը նման էր երկու շարքային քեռիների կռվի՝ գինու սեղանի շուրջ. ոչ ոք չհասկացավ՝ ինչի մասին էին խոսում, բայց բոլորը հասկացան՝ միմյանց չեն տանում։
Տղերքը վերլուծում են երկրի ապագան մի տեմպով, որ դրա հետ համեմատած՝ «Շաբոլովկայի լուրերը» հումանիստական փիլիսոփայություն են թվում։ Չգիտենք՝ Սահմանադրություն էին քննարկում, թե միմյանց մորքուրի հարսանիքը։ Բայց լավ էր, ծափ տվեցինք, քոմենթները կարդացինք, ֆեյսբուք հեշթեգները ավելացան։ Ապրեք։ Հետաքրքիր է՝ եթերից հետո Գևորգ Պետրոսյանը հասցրե՞ց մի երկու մուշտի տա նախկին դաշնակաքպականին:
«Թեժ գծով՝ սառը խաչաձևում»
Վարչապետը հայտարարեց, որ Սյունիքի շուրջ վտանգ չկա, ու խաղաղության պայմանագիրը դեռ տեսադաշտում է: Ու հենց նույն օրն էլ Ալիևը նորից հայտարարեց, որ եթե ՀՀ-ն չփոխի Սահմանադրությունը՝ կլինեն հետևանքներ։ Այսինքն՝ Հայաստանն ասում է՝ «լավ ա», Ադրբեջանը պատասխանում ա՝ «վատ ա», բայց միջազգային կազմակերպությունները շարունակում են գրել զեկույցներ, որոնք որևէ մեկը չի կարդում։
Սա արդեն վերածվում է մոլորակի ամենաապագա չունեցող «խաղաղության սերիալի», որտեղ սցենարը գրում են 3 վայրկյանում, բանակցում են 3 ժամում, ու հետո 3 օրում մոռանում։ Իսկ մարդիկ Սյունիքում շարունակում են ապրել մշտական սպասման ռեժիմում։ Անվտանգության երաշխիքը այսպես չի լինում. քարոզչականով չի աշխատում «ավտոմատ լավանալու» մեթոդը։
Սպանդի գործը լավ գիտեն
ՍԱՏՄ-ն հայտարարեց, որ Գեղարքունիքի մի գյուղում արձանագրվել են բրուցելոզի դեպքեր, և կենդանիները պետք է սպանվեն։ Գյուղացիները՝ սարսափած, պետությունը՝ բյուրոկրատիկ ռեժիմում, վետերինար ծառայությունները՝ միշտ ուշացած։
Պետությունը գյուղացուն հիշում է միայն երկու դեպքում, երբ պետք է հարկ վերցնի, կամ երբ վարակ կա։ Իսկ մնացած ողջ տարին՝ գյուղացու ցանածը մնա իր վզին, ապրանքն ու խնդիրներն իր վրա։ Ախր դուք էդքան չեք օգնում, որ հիմա էլ նրա կովն առնեք՝ «վնասազերծման» անվան տակ։ Սատկացնելու գործը գիտեք, իսկ փոխհատուցման մասով լռություն է։
Ու երբ իշխանությունն ասում է ամեն ինչ նորմալ ա, ընդդիմությունը սատկած վիճակում է, ժողովուրդը մտածում է՝ վերջում գոնե մեկը կասի՝ «հը՞, լավ էիք»։
Ձոն երիտբալիկներին
Իսկ էն երիտհայերին. Ռուբեն Ռուբինյան, Արայիկ Հարությունյան, մի խոսքով՝ էդ բոլուկին մենակ մի բան կարող ենք ասել, բալիկներ ջան, այնպես չի, որ դուք միշտ երիտհայեր եք մնալու, մի օր դուք էլ եք ծերանալու, եթե հասցնեք, իհարկե, ու երբ ձեր տարիքը ծաղրեն, ձեռնափայտից պինդ կբռվեք, որ չընկնեք ձեր փորած բազմաթիվ փոսերից մեկը: