ՀՅԴ Բյուրոյի նախկին ներկայացուցիչ Հրայր Մարուխյանի դուստրը՝ Շաղիկ Մարուխյանը, լրատվամիջոցներից մեկի հետ զրույցում պատմել է, որ 1991թ. Փարիզում հանդիպել են իր հայրն ու Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, որի ընթացքում Դաշնակցությանը առաջարկել էին մտնել ՀՀՇ-ի մեջ:
Ի պատասխան Շաղիկ Մարուխյանի այս հայտարարության, ՀՅԴ նախկին անդամ Արա Սիսեռյանը, որն այդ ժամանակ Հրայր Մարուխյանի համաձայնությամբ եղել է ՀՅԴ Գերագույն մարմնի և «Ղարաբաղ» կոմիտեի միջև կապը ապահովող անձը, և որը մասնակցել է այդ հանդիպմանը, ասել է. «Ճիշտ հակառակը, Հրայր Մարուխյանն է Լ. Տեր-Պետրոսյանին առաջարկել, որ ՀՀՇ-ն միանա ՀՅԴ-ին, որի դեպքում Հայաստանի ժողովրդի առաջ դրախտի դռները կբացվեն»:
«ՉԻ». Անկեղծ ասած, այս պատմության մասին առաջին անգամ ենք լսում: Եվ որտեղի՞ց լսեինք, եթե Լևոն Տեր-Պետրոսյանը՝ որպես կանոն, զերծ է մնում նման ուշագրավ դեպքեր պատմելուց, մինչդեռ հաստատ բազմաթիվ նման մանրամասների է տիրապետում, իսկ ՀՅԴ-ն նման խնդիր չունի. պատմությունը ոնց ցանկանում է, այդպես էլ ներկայացնում է:
Այսինքն, եթե Արա Սիսեռյանը չներկայացներ Տեր-Պետրոսյան - Մարուխյան հանդիպման այս դրվագը, մի գեղեցիկ օր պատմության գրքերում (բնականաբար՝ Էդիկ Մինասյանի խմբագրությամբ) գրելու էին, թե ինչպես են փորձել ՀՅԴ-ին ՀՀՇ-ի մեջ մտցնել: Եվ երբ Դաշնակցությունը մերժել է այդ առաջարկը, ինչպես են ապազգային իշխանությունները բարկացել ու սկսել հալածել 130-ամյա ազգային արժեքին:
Դաշնակցության ողջ պատմությունը ահա նման ստի և կեղծիքների վրա է հիմնված: «Ափաշքյարա», ոտքի վրա այսպես պատմությունը մեր աչքի առաջ խեղաթյուրում են: Հարյուրներով արել են, դե, մի հատ ավել, մի հատ՝ պակաս, իրենց համար էական չէ: Ու որ բռնում ես ստի վրա, ոչ միայն վատ չեն զգում, այլև մի բան էլ նախահարձակ են լինում, թե ո՞ւմ եք ստախոս համարում, բա մենք ազգային կուսակցություն ենք:
Հ.Գ. Բա որ ԿԳԲ-ի արխիվները բացվեն, ինչքան ճշմարտություն ջրի երես դուրս կգա: